Kış yavaş yavaş
geliyor.. Beraberinde kestane de... Çok seviyorum kestaneyi...
Sevmeyen vardır
ama seveni çoktur sanırım...En çok da kestane şekerini...
Annemler bana
gelirken Bursa’dan mutlaka kestane şekeri getirirlerdi, büyük bir zevkle de
yerdim çoğunu… Ya da kestane şekeri satan bir yer gördüğüm zaman bir tane de
olsa almadan geçemezdim... Güzel bir lezzet...
Küçükken de
haşlamasını çok yapardı annem... Daha çok seviyoruz diye. Şimdilerde pek fazla
yapılmıyor sanırım ama haşlamasının lezzeti de bir başka olur...
Sobaların üstünde
çıtır çıtır pişirilen kestanenin zevki de bir başka... Önce sıcacık sobanın
başında yana yana çevirerek pişirmesi sonra da soğumasına sabredemeden
ellerimizi yaka yaka ayıklamak ve sıcak sıcak yemek...
Kestane böyle bir
şey benim için... Çocukluğumu ve ailemi hatırlatan bir lezzet...Şimdi soba yok evlerde. Bu nedenle kestanenin soba başı eğlencesi yok.
Ben de farklı denemeler sonucu tavada yaparak bir yöntem geliştirdim. Hiç bir zorluğu yok. Sadece kalın tabanlı bir tavanızı kestane için ayırmanız gerekecek.
Kestaneleri
yıkadıktan sonra üstlerini bıçak yardımı ile çizin. Tavaya yerleştirin ve
yüksek ateşte her iki tarafını da pişirin. Yüksek ateş olmasına rağmen yavaş
yavaş pişiyor. Pişince ocağı söndürün ve sıcaktan etkilenmeyen bir kabın içine
alarak üstüne bir havlu bez örtün. Soğuduktan sonra ayıklayabilirsiniz.
AFİYET OLSUN
Ohh valla mis! Eline sağlık.
YanıtlaSilsobasız hiç denememiştim bu şekilde denicem mutlaka afiyet olsun :)
YanıtlaSilal beni ye diyor kestaneler ellerine sağlık afiyet olsun.
YanıtlaSilBizde de kış akşamları soba üstünde pişerdi kestaneler. Haşlamasını da çok severdim. Ne kadar güzel duygular uyandırıyor insanın içinde. Çocukluğuma gittim bu güzel yazınla. :) Çok teşekkür ederim canım...
YanıtlaSilSevgiler gönderiyorum...
herkesin bir kestane geçmişi var tabiki eskilerin
YanıtlaSilyeni nesiller soba ne yaaa diyor şaşkınca .kestaneler nefis ben kestane şekerini de çok severim süperler