VAR MI TAVŞAN KANI ÇAY GİBİSİ

Yeşil, beyaz ne olursa olsun, faydası ne kadar fazla olursa olsun yerini tutar mı ince belli bardaktaki tavşan kanı çayın, üstünde dumanı tüterken... Vazgeçilmez bir tat, bazen soğuk bir günde eve dönerken hayal ettiğimiz, yediğimiz güzel bir yemeğin arkasından canımızın istediği, bazen sabahlara kokusu ile uyandığımız, en güzel yaz sabahlarının kahvaltı masalarını süsleyen, beyaz peynir ve simit arkadaşlığını pekiştiren, hiç sevmeyenlerin bile arada bir de olsa canının çektiği, arkadaş sohbetlerinde tatlı tatlı yudumlanan bir bardak çay...

Çaydanlık her evde mutlaka olmalı, sabahları çay mutlaka demlenmeli, eve gelen konuklarımıza illa ki ikram ettiğimiz, misafirliğe gittiğimizde de sabırsızlıkla beklediğimiz bir bardak demli çay...

Az şekerli, çok şekerli, kıtlama, demli, çok açık, ille de yanında bir şey ile ya da uzaklara dalıp gittiğimizde avucumuzun arasında...

Bazen bir tuzlu kurabiyenin eşlik ettiği ya da güzel bir kakaolu kekin, ya da çocukluktan kalma bir alışkanlık olan çaya banarak yenilen pötibör bisküvinin, bazen de çok güzel bir yemeğin arkasından tadını daha da pekiştirmek için içtiğimiz...

Ramazanda iftardan sonra içilen bir bardak çayın yerini ne tutar bilemem. Yaz kış farketmez, kışın soğuğunda da içilir bir bardak sıcak çay, yazın sıcağında da, hem ısıtır, hem ferahlatır...

Ne hoştur çay kaşığının cam bardakta salınırken çıkardığı ses, demlenmiş bir çayın eve yaydığı koku. Törendir çay sofralarımız, özenle kurulur ama bu zamanlarda çay bir şeyler ister yanına, tek olmaz...

Nerede, kimde, nasıl hiç farketmez, çay bu kötüsü olmaz, ne kadar çok tiryakisi olduğumuzu düşünmeyiz hiç. Bir araya gelme sebebidir belki de. En çok da bayanların, belki de erkeklerin... Tatlı bir alışkanlıktır, bir kültürdür bizi en güzel yansıtan. Birbirinden güzel çaydanlıklarla, birbirinden şık çay takımları ile nesilden nesile aktarılan.

Nasıl vazgeçilir bundan, tavşan kanı sımsıcak bir bardak çaydan...