KAYISI REÇELİ

Kahvaltı sofralarıma renk katan tabaklar içi reçelle dolu olan tabaklar, her türlü reçel olabilir, renk renk... Reçel yoksa bir kahvaltı sofrasında çok renksiz gelir, şöyle bir iki tabak reçel olmalı, olmalı olmasına da bizim evde reçel çok yenir mi... Maalesef... Aslında  reçel yenmediği için çok da üzülmüyorum, sonuçta şekerli bir besin maddesi. Ama yine de kahvaltı sofrasında reçel olması hoşuma gidiyor. Reçeli en çok tüketen benim, peynir ve reçel ikilisi her zaman hoşuma gider. Önceleri peynirle reçeli beraber yediğim için şaşırırlardı, hem tatlı hem tuzlu aynı anda nasıl olur derlerdi, şimdilerde alıştılar artık, bir dilim peynir ve üstüne bir reçel tanesi...

MALZEMELER

1 kg kayısı

1 kg şeker ( ben 500 g olarak kullanıyorum )

½ limon suyu

Kayısıları önce üstünü örtecek şekilde şekerle bir gece bekletiyorsunuz, sonra ocakta yarım saat kaynatıp limon suyunu ilave ediyorsunuz, beş dakika sonra ocaktan alıyorsunuz, bu arada oluşan köpükleri de toplayıp atmakta yarar var. İlk kaynamadan sonra kısık ateşte devam edebilirsiniz kaynatmaya... 

Her zaman dediğim gibi şeker miktarı size kalmış, hep söylerim ya daha az daha az şeker diye, ben şeker miktarını azaltıyorum, tarifteki miktardan daha az kullanıyorum, siz damak tadınıza göre ayarlama yapabilirsiniz, bir de kullandığınız meyvenin ekşi olup olmaması da önemli, benim kullandığım kayısılar biraz ekşiydi...

Reçel yapıyorum diyorum ama bu yaptıklarım yarım kilodan hep, çok tüketilmediği için az az yapıyorum, bitince de tekrar yapılabilir. Artık mevsimini beklemeye de gerek yok, dondurulmuş meyvelerle de oluyor hatta kuru meyvelerden de deneyebilirsiniz. Eskiden olsa yazın başlanırdı kış için reçeller yapılmaya. Vişne reçeli bizim evin baştacıydı, yarım kilo ne demek kilo kilo yapılırdı, vişneleri ayıklamak da başka bir hünerdi, yerken ağzımıza çekirdek gelmemesi önemli... Kışın en çok vişne reçelini tüketirdik. Çilek reçeli daha bir özenle yapılırdı ve genelde daha çabuk biterdi, az yapılırdı sanırım, vişne kadar çok olmazdı, kayısı reçelini de hatırlarım ama vişne başka, reçel kavanozları olurdu büyük büyük, her reçel yapışımda hatırlarım, bahsetmiştim sanırım bir kere daha yine böyle... Olsun, güzel anılar, güzel yaşanmış her şey tekrar tekrar bahsetmek için...

Vişne reçellerini ne güzel de yemişiz çocukken, annemin eline sağlık...

AFİYET OLSUN