Kahvaltı
sofralarıma renk katan tabaklar içi reçelle dolu olan tabaklar, her türlü reçel
olabilir, renk renk... Reçel yoksa bir kahvaltı sofrasında çok renksiz gelir,
şöyle bir iki tabak reçel olmalı, olmalı olmasına da bizim evde reçel çok yenir
mi... Maalesef... Aslında reçel yenmediği
için çok da üzülmüyorum, sonuçta şekerli bir besin maddesi. Ama yine de
kahvaltı sofrasında reçel olması hoşuma gidiyor. Reçeli en çok tüketen benim,
peynir ve reçel ikilisi her zaman hoşuma gider. Önceleri peynirle reçeli
beraber yediğim için şaşırırlardı, hem tatlı hem tuzlu aynı anda nasıl olur derlerdi,
şimdilerde alıştılar artık, bir dilim peynir ve üstüne bir reçel tanesi...
MALZEMELER
1 kg kayısı
1 kg şeker ( ben 500 g olarak kullanıyorum )
½ limon suyu
Kayısıları önce üstünü örtecek şekilde şekerle bir
gece bekletiyorsunuz, sonra ocakta yarım saat kaynatıp limon suyunu
ilave ediyorsunuz, beş dakika sonra ocaktan alıyorsunuz, bu arada oluşan
köpükleri de toplayıp atmakta yarar var. İlk kaynamadan sonra kısık
ateşte devam edebilirsiniz kaynatmaya...
Her zaman dediğim gibi şeker miktarı size kalmış, hep söylerim ya daha az daha
az şeker diye, ben şeker miktarını azaltıyorum, tarifteki miktardan daha az
kullanıyorum, siz damak tadınıza göre ayarlama yapabilirsiniz, bir de
kullandığınız meyvenin ekşi olup olmaması da önemli, benim kullandığım
kayısılar biraz ekşiydi...
Reçel yapıyorum
diyorum ama bu yaptıklarım yarım kilodan hep, çok tüketilmediği için az az
yapıyorum, bitince de tekrar yapılabilir. Artık mevsimini beklemeye de gerek
yok, dondurulmuş meyvelerle de oluyor hatta kuru meyvelerden de
deneyebilirsiniz. Eskiden olsa yazın başlanırdı kış için reçeller yapılmaya.
Vişne reçeli bizim evin baştacıydı, yarım kilo ne demek kilo kilo yapılırdı,
vişneleri ayıklamak da başka bir hünerdi, yerken ağzımıza çekirdek gelmemesi
önemli... Kışın en çok vişne reçelini tüketirdik. Çilek reçeli daha bir özenle
yapılırdı ve genelde daha çabuk biterdi, az yapılırdı sanırım, vişne kadar çok
olmazdı, kayısı reçelini de hatırlarım ama vişne başka, reçel kavanozları
olurdu büyük büyük, her reçel yapışımda hatırlarım, bahsetmiştim sanırım bir
kere daha yine böyle... Olsun, güzel anılar, güzel yaşanmış her şey tekrar tekrar
bahsetmek için...
Vişne reçellerini
ne güzel de yemişiz çocukken, annemin eline sağlık...
AFİYET OLSUN
Sırada erik var sanırım! Eline saglık!
YanıtlaSilseninde eline sağlık sevinçim güzel görünüyor afiyet olsun.
YanıtlaSilIkigun once de ben yaptim, kendime ozel ......bizde de benden baska tuketen yoktur,aynen peynir ustu severimmmmmm......
YanıtlaSilEllerine saglik....
bende en çok sofradaki rengini severim reçelin,ellerine sağlık nefis görünüyor..
YanıtlaSil