SEVİLMEZ Mİ EYLÜL...

Yeni açılan kalem kokusunu severim...

Yeni kitap kokusunu da ve yeni bir defterin ilk sayfasına yazı yazmayı da...
Öğrenciliğimin üstünden uzun yıllar geçmesine rağmen hem de...

Ve bu yüzdendir bir yanım hala o günlerimde yaşıyor sanırım. Sorsalar bana; seni geçmiş yıllara götürsek nereye gitmek istersin diye hiç düşünmeden cevap veririm; ilkokul yıllarıma, ortaokul yıllarıma, okulların ilk açılış günlerine diye...

Eylül ayını sevme sebeblerimden biri de budur...

Eylül ayı yeni açılmış kalem kokar burnuma, sınıf kokar, defter kokar... Okula yeni başlayan bir öğrencinin minik kalbinin heyecanını hissediveririm bazı anlar... Bilirim ki şimdi çok kalabalıktır okula doğru giden yollar. Minik ellerden tutmuştur anneler, babalar...

Çocukların gözlerinde merak dolu, heyecan dolu, korku dolu bakışlar... Öylece hızlı hızlı yol alırlar... İlk senesini geçmiş olanlar biraz daha rahat olmalarına rağmen onlarda da vardır tatlı bir heyecan, onların heyecanına bir de özlem karışmıştır artık...

Sevilmez mi Eylül... Eylül gelse de açılsa artık okullar denmez mi tatilin son günlerine doğru... Neşeli neşeli defterler, kitaplar kaplanmaz mı... Özlenmez mi yeni kalemlerle yeni defterlerin ilk sayfalarına yazılar yazmak, yeni kitaplarda hangi konular varmış diye merak edip şöyle bir baştan sona karıştırmak...

Ne güzel bunları yapabilmiş olmak ve yapabiliyor olmak...

Tüm öğrenci, veli ve öğretmenlerimize güzel bir yıl olması dileklerimle... Her şey gönlünüzce olsun...